همیشه تو بچگی وقتی با دوستمون یا اطرافیانمون دعوامون میشد میگفتیم قهر قهر تا روز قیامت دو دقیقه بعد شعر آشتی آشتی آشتی فردا میریم تو کشتی رو میخوندیم ،دنیای بچگی دنیای پاک و بی کینه ای بود.

بزرگ شدن و گذر زمان چه بلا ها که سر آدم ها نمیاره ، دیگه واژه قهر همون قهر دو دقیقه ای نیست ،گاهی وقت ها دست خودمون هم نیست ، بدون اینکه فکر کنیم قهر میکنیم اگه چیزی مطابق میلمون نباشه قهر میکنیم ، یه جور اعلام مخالفت هستش.

قهر کردن امری طبیعی هستش ولی به شرطی که گذر زمان باعث نشه دچار حس تنفر نسبت به فرد مقابل بشیم و اونقدر به این کار اعتیاد پیدا کنیم که بشه کار هر روزمون و بلای جونمون ، یکی از ذلیل ترین کارهاست آدم های ضعیف و ناتوان قهر می کنند.

اجازه ندیم قهرها طولانی بشن، چرا که همیشه شکافهای بزرگ از شکافی کوچک نشات میگیرن .




ادامه مطلب آثار سوء قهر کردن


1- خسران:

الَّذِینَ ینْقُضُونَ عَهْدَ اللَّهِ مِنْ بَعْدِ مِیثَاقِهِ وَیقْطَعُونَ مَا أَمَرَ اللَّهُ بِهِ أَنْ یوصَلَ وَیفْسِدُونَ فِی الْأَرْضِ أُولَئِکَ هُمُ الْخَاسِرُونَ(سوره بقره آیه 27 )

فاسقان کسانی هستند که پیمان خدا را، پس از محکم ساختن آن، می¬شکنند و پیوندهایی را که خدا دستور داده برقرار سازند، قطع نموده و در روی زمین فساد می¬کنند؛ اینها زیانکارانند. از مصادیق این قطع رابطه‌، قطع رابطه با خویشان است‌. در همین آیه‌، چنین عملی را، نشانه فسق و از مفاسد در زمین می‌داند.

2- سزاوار آتش:

پیامبر اسلام (صلى الله علیه و آله) میفرمایند:

یا أَبَاذَرٍّ أَنْهَاکَ عَنِ الْهِجْرَانِ وَ إِنْ کُنْتَ لَا بُدَّ فَاعِلًا فَلَا تَهْجُرْهُ فَوْقَ ثَلَاثَةِ أَیامٍ کَمَلًا فَمَنْ مَاتَ فِیهَا مُهَاجِراً لِأَخِیهِ کَانَتِ النَّارُ أَوْلَى بِهِ‏

 اى اباذر نهى میکنم ترا از قهر کردن و دورى نمودن اگر چه ناچارى دورى مکن برادرت را بیش از سه روز تمام. پس هر کس بمیرد در حال دورى کردن از برادرش آتش به او سزاوارتر باشد.

3- خروج از اسلام:

حضرت رسول (صلى الله علیه و آله) فرمود:

 أَیمَا مُسْلِمَینِ تَهَاجَرَا فَمَکَثَا ثَلَاثاً لَا یصْطَلِحَانِ إِلَّا کَانَا خَارِجَینِ مِنَ الْإِسْلَامِ وَ لَمْ یکُنْ بَینَهُمَا وَلَایةٌ فَأَیهُمَا سَبَقَ إِلَى کَلَامِ أَخِیهِ کَانَ السَّابِقَ إِلَى الْجَنَّةِ- یوْمَ الْحِسَاب

 هر دو نفر مسلمانى که از همدیگر قهر کنند و سه روز بر آن حال بمانند و با هم آشتى نکنند هر دو از اسلام بیرون روند و میانه آنها پیوند و دوستى دینى نباشد، پس هر کدام از آن دو بسخن گفتن با برادرش پیشى گرفت، او در روز حساب پیشرو به بهشت باشد.

 4- سزاوار بیزاری و لعنت:

حضرت صادق علیه السلام میفرمود:

لَا یفْتَرِقُ رَجُلَانِ عَلَى الْهِجْرَانِ إِلَّا اسْتَوْجَبَ أَحَدُهُمَا الْبَرَاءَةَ وَ اللَّعْنَةَ وَ رُبَّمَا اسْتَحَقَّ ذَلِکَ کِلَاهُمَا

 از هم جدا نشوند دو مرد بصورت قهر کردن جز اینکه یکى از آن دو سزاوار بیزارى (خدا و رسولش از وى) و لعنت (یعنى دورى از رحمت حق) گردد و چه بسا که هر دوى آنها سزاوار آن شوند.

5-قاتل بودن:

پیامبر اسلام صلى الله علیه و آله میفرمایند:

من هجر أخاه سنة فهو کسفک دمه

هر که یک سال از برادر خویش قهر کند چنانست که خون وى را ریخته است.

6-رد عمل:

پیامبر اسلام صلى الله علیه و آله می فرمایند:

یا أَبَا ذَرٍّ إِیاکَ وَ هِجْرَانَ أَخِیکَ فَإِنَّ الْعَمَلَ لَا یتَقَبَّلُ مِنَ الْهِجْرَانِ‏

اى اباذر بپرهیز از دورى کردن از برادرت. زیرا که عمل انسان با قهر پذیرفته نمیشود.