گاهى فراموشَت میکنیم،
لابلاىِ تمامِ روزمرگى هاىِ بى سر و تهمان
فراموشىِ مان را ببخش
گاهى یادمان میرود قربان صدقتان برویم،
فراموشىِ مان را ببخش
گاهى فراموش میکنیم خدا را شاکر باشیم،
براىِ سلامتى ات،
براىِ نفس کشیدنت...
فراموشىِ مان را ببخش
گاهى در هر سن و سالى،
کودک میشویم،
یاغى میشویم
گستاخىِ مان را ببخش
اصلاً تو آفریده شدى
براى بخشیدن
براى چشم پوشیدن
وقف کردنِ زندگى ات براى عزیزانَت...
دعاىِ خیرت اگر نباشد،
ناتوانم قدم از قدم بردارم
روزَت مبارک